Xylocaine 2% Adrenaline 1:200 000 Sol Inj 20ml

Anesthesie

• Lokale anesthesie door infiltratie in de geneeskunde, de chirurgie en de tandheelkunde
• Regionale anesthesie: caudale anesthesie, peridurale anesthesie, plexusanesthesie, truncusanesthesie, IV locoregionale anesthesie
• Intra- of peri-articulaire infiltraties
• Sympathische infiltraties
• Intra- of peri-arteriële injecties (arteriitis, vasculaire syndromen van de extremiteiten, ambulante handchirurgie wanneer de aderen moeilijk bereikbaar zijn)

• De werkzame stoffen in dit medicijn zijn: lidocaïnehydrochloride en adrenalinebitartraat.

• Xylocaine 1% Adrenaline 1:200.000 oplossing voor injectie bevat lidocaïnehydrochloride (= anhydrisch 10 mg/ml) en adrenalinebitartraat (= 5 microgram/ml adrenaline).

• Xylocaine 2% Adrenaline 1:200.000 oplossing voor injectie bevat lidocaïnehydrochloride (= anhydrisch 20 mg/ml) en adrenalinebitartraat (= 5 microgram/ml adrenaline).

• De andere stoffen in dit medicijn zijn: natriumchloride, natriummetabisulfiet (E 223), methylparahydroxybenzoaat (E 218), zoutzuur, natriumhydroxide ad pH 3,3-5,0, stikstof, water voor injectie tot 20 ml.

Zie ook rubriek 2 'Xylocaine Adrenaline bevat'.

1. Mogelijke bijwerkingen

Zoals elk medicijn kan ook dit medicijn bijwerkingen hebben. Niet iedereen krijgt daarmee te maken.

Het profiel in verband met bijwerkingen van Xylocaine Adrenaline is gelijkaardig aan dat van andere verdovingsmiddelen van hetzelfde type. Het is belangrijk om een onderscheid te maken tussen de bijwerkingen veroorzaakt door het medicijn op zich en de natuurlijke effecten van de verdoving, effecten rechtstreeks of onrechtstreeks veroorzaakt door de injectie.

Krijgt u last van bijwerkingen, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts.

Vaak (bij meer dan 1 op de 100, maar minder dan 1 op de 10 patiënten):

• Lage bloeddruk (hypotensie), hoge bloeddruk (hypertensie)

• Vertraagde werking van het hart (bradycardie)

• Misselijkheid (nausea), braken

• Tintelingen (paresthesie), duizeligheid

Soms (bij minder dan 1 op de 100 patiënten):

• Tekenen en symptomen van vergiftiging (toxiciteit) ter hoogte van het centraal zenuwstelsel:

• Stuipen (convulsies), tintelingen rondom de mond (periorale paresthesie), gevoelloosheid van de tong

• Verhoogde gehoorscherpte (hyperacusis), gezichtsstoornissen (visusstoornissen), beven (tremor), oorsuizen (tinnitus), spraakgebrek (dysartrie), onderdrukking van het centraal zenuwstelsel

Zelden (bij minder dan 1 op de 1000 patiënten):

• Hartstilstand

• Anafylactische shock/reacties

• Ademhalingsonderdrukking (respiratoire depressie)

• Ontsteking van de weke hersen- en ruggenmergvliezen, membraan (arachnoïditis)

• Hartritmestoornissen (hartaritmieën)

• Allergische reacties

• Zenuwziekte (neuropathie), perifere zenuwbeschadiging

• Dubbelzien (diplopie)

Overgevoeligheid voor het werkzaam bestanddeel of voor één van de in "Samenstelling" vermelde hulpstoffen.
Lidocaïne is gecontra-indiceerd bij patiënten met een gekende overgevoeligheid voor lokale anesthetica van het amide-type.
Overgevoeligheid voor methyl- en/of propylparahydroxybenzoaat (methyl-/propylparabeen), of voor hun metaboliet para-aminobenzoëzuur (PABA). Parabeenhoudende formuleringen van lidocaïne moeten vermeden worden bij patiënten die allergisch zijn voor lokale esteranesthetica of voor de metaboliet PABA.
Oplossingen met adrenaline zijn gecontra-indiceerd in geval van aritmie, ischemische cardiopathie, hypertensie, thyreotoxicose en ernstige diabetes, evenals bij patiënten die met monoamino-oxydase-inhibitoren en met tricyclische antidepressiva worden behandeld.
Gezien het gevaar voor necrose mogen oplossingen met adrenaline niet worden gebruikt voor organen met een terminale circulatie als de vingers, de tenen, de neus, de oren en de penis.
Overgevoeligheid voor natriummetabisulfiet in oplossingen die adrenaline bevatten.
Lokale anesthetica zijn gecontra-indiceerd voor epidurale anesthesie bij patiënten met uitgesproken hypotensie zoals in geval van cardiogene shock en hypovolemie.

Volwassenen

• De doses aanpassen aan de leeftijd, het gewicht en de fysieke toestand van de patiënt
• Normaal aanbevolen doses voor een volwassene van 70 kg
  • ORL: 1 - 10 ml, behalve amygdalectomie
  • Oftalmologie (retrobulbaire anesthesie): 2-4 ml
  • Blok van de nervus ischiadicus: 10 - 20 ml
  • Perifeer zenuwblok: 3 - 20 ml
  • Lumbale epidurale anesthesie: (2 - 3 ml per dermatoom; totaal 10 - 20 ml)
  • Anesthesie in tandheelkunde: Infiltratie-anesthesie (1 ml), geleidingsanesthesie (1,5 - 2 ml), chirurgische ingrepen (3 - 5 ml)
  • Max. dosis: 25 ml of 500 mg

Kinderen

• Dosis aanpassen rekening houdend met het gewicht
• Dosis = (maximale dosis x gewicht van het kind)/ 7

Toedieningswijze

• Alvorens te injecteren, dient een aspiratie te worden uitgevoerd om zeker te zijn dat geen accidentele intravasculaire injectie wordt uitgevoerd
• Traag injecteren worden of in opklimmende dosissen aan een snelheid van 100-200 mg/min